«Η Επικοινωνία Κινδύνου ως ένα εργαλείο στρατηγικής κατά την φάση προετοιμασίας σε μία πανδημία»
Ο ορισμός της έννοιας «Επικοινωνία Κινδύνου (Risk Communication)» είναι ο ακόλουθος:
“Το εύρος των επικοινωνιακών δυνατοτήτων που απαιτείται μέσα από την ετοιμότητα, την απόκριση καθώς και τις φάσεις ανάκαμψης από ένα σοβαρό δημόσιο, υγειονομικής φύσεως, γεγονός. Στόχος αυτής της επικοινωνίας είναι να ενθαρρύνει την λήψη την λήψη αποφάσεων μέσα από την ενημέρωση, την μετάβαση στην θετική συμπεριφορά, και εξίσου σημαντικό, την συντήρηση του αισθήματος της εμπιστοσύνης” [Παραπομπή, «WHO – 2011»].
Η Επικοινωνία Κινδύνου είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι οποιασδήποτε ολοκληρωμένης απάντησης/απόκρισης, που στόχο έχει να προστατέψει την δημόσια υγεία στην περίπτωση μίας πανδημίας.
Ο ρόλος της Επικοινωνίας Κινδύνου είναι:
Ιδανικά, η επικοινωνία κατά την διάρκεια μίας πανδημίας μεγιστοποιεί τις δυνατότητες των πολιτών να δρουν ως αποτελεσματικοί συνεργάτες, προωθώντας τον περιορισμό, ενθαρρύνοντας την πρόληψη και την ανθεκτικότητα.
Παρόλα αυτά η απόκριση των πολιτών σε αυτού του είδους την επικοινωνία επηρεάζεται από τους ακόλουθους υφιστάμενους παράγοντες,
Κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες επηρεάζει τον κάθε πολίτη ως προς το πώς θα μεταφράσει και κατανοήσει μηνύματα που λαμβάνει καθώς και ως προς την προθυμία και την δυνατότητά του να δράσει έγκαιρα και συντονισμένα.
Επιπρόσθετα, διαδικασίες επικοινωνίας μπορούν να προετοιμάσουν τους πολίτες ώστε να προσαρμόζονται σε ένα περιβάλλον μεταβαλλόμενων συνθηκών και αβεβαιότητας κατά την διάρκεια μίας αναδυόμενης πανδημίας. Παράλληλα, οι διαδικασίες επικοινωνίας επιμορφώνουν όσους εμπλέκονται με τον σχεδιασμό της δημόσιας υγείας, ως προς τα τρωτά σημεία.
Εν κατακλείδι, για να κατευθύνει κανείς τον επικοινωνιακό σχεδιασμό, στρατηγικές προετοιμασίας πρέπει να ορίζουν τι μπορεί να περιμένει κανείς από τους πολίτες σε όλα τα στάδια μίας πανδημίας.