Η 30η Μαρτίου έχει ανακηρυχτεί ως Παγκόσμια Ημέρα Διπολικής Διαταραχής (World Bipolar Day), τιμώντας με αυτό τον τρόπο τους ασθενείς και τις οικογένειες τους, που βιώνουν τις επιπτώσεις της νόσου, αναγνωρίζοντας τον ψυχικό πόνο και τις δυσκολίες τους. Παράλληλα η ημέρα αυτή αποσκοπεί να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει την παγκόσμια κοινότητα για τη νόσο και τα συμπτώματα της και να συμβάλλει στην εξάλειψη του κοινωνικού στίγματος που φέρουν οι πάσχοντες και οι οικείοι τους.
Η διπολική συναισθηματική διαταραχή που αναφερόταν παλιά με τον όρο “μανιοκατάθλιψη”, είναι μια σοβαρή ψυχική νόσος η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από διαταραχή στη συναισθηματική λειτουργία του ατόμου. Βασική εκδήλωση της νόσου είναι οι ακραίες διακυμάνσεις στη διάθεση που συμπαρασύρουν την ικανότητα καθαρής σκέψης και μπορεί να επηρεάσουν τον ύπνο, την ενέργεια, τη δραστηριότητα, την κρίση και τη γενικότερη συμπεριφορά του ατόμου. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η εμφάνιση εναλλαγής φάσεων μανίας και φάσεων κατάθλιψης, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται διαστήματα με φυσιολογική διάθεση (“νορμοθυμία”). Επεισόδια εναλλαγών της διάθεσης μπορεί να συμβούν σπάνια ή πολλές φορές το χρόνο. Η εκδήλωση της διπολικής διαταραχής επηρεάζεται από παράγοντες, όπως η γενετική προδιάθεση, το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, οι ψυχοτραυματικές εμπειρίες και η κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το έτος 2019, 40 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως βίωσαν διπολική διαταραχή. Ο επιπολασμός της διπολικής διαταραχής σε όλο τον κόσμο κυμαίνεται από 0,3 έως 1,2% ανά χώρα. Στην Ελλάδα υπολογίζεται πως περίπου το 1% του πληθυσμού πάσχει από διπολική διαταραχή. Η διάμεση ηλικία έναρξης της διπολικής διαταραχής κυμαίνεται μεταξύ 20-30 ετών, αν και η ασθένεια μπορεί να ξεκινήσει από την πρώιμη παιδική ηλικία ή μέχρι και το 40-50ο έτος της ηλικίας του ατόμου. Είναι σχεδόν ίσος ο αριθμός των ανδρών και γυναικών που αναπτύσσουν διπολική διαταραχή με μια μικρή υπεροχή του γυναικείου φύλου (52%) έναντι του αντρικού (48%) και απαντάται σε όλες τις ηλικίες, φυλές, εθνοτικές ομάδες και κοινωνικές τάξεις.
Αν και η διπολική διαταραχή είναι μια δια βίου πάθηση, είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, δίνοντας στο άτομο τη δυνατότητα να έχει μια ως επί το πλείστον ομαλή και δημιουργική ζωή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η διπολική διαταραχή αντιμετωπίζεται με συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας. Η πρώιμη αναγνώριση της νόσου και η αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της θεραπευτικής αντιμετώπισης που θα συμβάλλει στην πρόληψη της επιδείνωσης της βαρύτητας της νόσου, αλλά και των υποτροπών της.
Στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν στην αποτροπή της επιδείνωσης των συμπτωμάτων σε περίπτωση διάγνωσης διπολικής διαταραχής:
Στην πρόληψη της διπολικής διαταραχής μπορεί να συμβάλλει σημαντικά η ανάληψη δράσεων για την προαγωγή της ψυχικής υγείας και την πρόληψη των ψυχικών ασθενειών. Οι πολιτικές σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η απασχόληση ή η κοινωνική προστασία, αλλά και η ανάδειξη της κρίσιμης σημασίας των πρώιμων εμπειριών, μπορούν να επηρεάσουν θετικά την ψυχική μας υγεία και ευημερία και να στηρίξουν την ανθεκτικότητα της ψυχικής υγείας, ιδίως όταν εφαρμόζονται σε πρώιμο στάδιο της ζωής.
Τροχοπέδη στην προσπάθεια πρόληψης, διάγνωσης και πρώιμης αντιμετώπισης της νόσου αποτελεί το στίγμα για τη διπολική διαταραχή και γενικότερα τη ψυχική νόσο. Ένας σημαντικός αριθμός ασθενών δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και δεν έχει ψυχιατρική παρακολούθηση λόγω παραγόντων που σχετίζονται με το στίγμα. Το κοινωνικό φαινόμενο του στιγματισμού σε πολλές περιπτώσεις δεν αφορά μόνο τον ασθενή αλλά και τους οικείους του.
O Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), συμμετέχοντας στην καμπάνια ενημέρωσης για την Παγκόσμια Ημέρα Διπολικής Διαταραχής, καλεί όλους να μάθουν για τη νόσο, να την αποδεχτούν και να εξαλείψουν το κοινωνικό στίγμα που συνδέεται με αυτήν.